(ஆகஸ்ட் 10இல் மூன்றாம்கோணத்தில் பதிந்தது)
தந்தைக்கு அஞ்சி
தாயை நாடும்
பிள்ளையைப் போல்
உலகைப் பயந்து
உன்னிடம் தேடுகிறேன்
புகல்.
உன்
பாதம் பற்றிடத் தாகிக்கும்
என் விரல்களை
மறுதலிப்பெனும்
தீ தீண்டிடும்
முன்
பாதுகாப்பின் தண்ணிழல்
கொடுத்து ஆற்று.
ஆயிரமாயிரம்
திரைகளுக்கு அப்பால்
இருக்கிறேன் என்கிறாய்..
திரை நீக்கும் வெளிச்சம்
எம் இறையச்சம்
அறிவேன்!
அருவமாயிருக்கிறாய்,
ஆறுதலளிக்கிறாய்..
கோடையில் வாடுபவனுக்கு
குளிர் தென்றலாய்.
எப்போதும்
யாசிக்கும் என் கரங்களில்,
இதோ
உனக்கு ஓர் பரிசு
பரிபூரண அர்ப்பணிப்பு...
மண்ணிலும் விண்ணிலும்,
உன்
கிருபை உண்டெனும்;
நற்செய்தி கிடைக்குமா
இந்தஅற்பப் பிறவிக்கு?
..ஷஹி..
